Czym jest periimplantitis?

Ból, obrzęk i zaczerwienienie dziąseł przy implancie – nie lekceważ tych objawów, ponieważ mogą spowodować utratę wszczepu. Dowiedz się, czym jest periimplantitis i dlaczego zagraża Twoim implantom

Implant też choruje - czym jest periimplantitis?

Próchnica nie zagraża implantom zębowym, ponieważ te doskonałej jakości tytanowe wszczepy są odporne na działanie bakterii i kwasów. Mimo to według badań ok. 5-10 proc. wszystkich zabiegów implantologicznych kończy się niepowodzeniem. Dlaczego? Najczęstszym powodem odrzucenia wszczepu jest tzw. periimplantitis. Periimplantitis to zapalenie tkanek wokół implantu. Dzieli się na dwa rodzaje – pierwszy, gdy stan zapalny dotyczy tylko tkanek miękkich, takich jak dziąsła oraz drugi, gdy obejmuje swym zasięgiem również tkanki twarde, czyli kość w której osadzony jest sztuczny korzeń.

Schorzenie może przebiegać bezobjawowo, szczególnie na początku. Objawy, które mogą świadczyć o periimplantitis są bliźniaczo podobne do objawów choroby dziąseł. Są to m.in.:

- zaczerwienie, obrzęk i tkliwość dziąseł wokół implantów

- krwawienie podczas szczotkowania

- wysięk surowiczy lub ropa zbierająca się wokół implantu

- nieprzyjemny zapach z ust

- ruchomość implantu

Jak dochodzi do procesu zapalnego?

Podobnie jak na naturalnym zębie, na implantach zębowych również osiadają drobnoustroje chorobotwórcze, które tworzą płytkę nazębną, czyli zewnętrzny nalot na ich powierzchni. Z biegiem czasu, gdy pacjent nie usuwa płytki poprzez odpowiednią higienę jamy ustnej, bakterie wywołują stan zapalny dziąseł i uszkadzają tkanki prowadząc do rozwoju periimplantitis. Jeśli zapalenie okołoimplantologiczne nie jest szybko wykryte, może dojść do pogorszenia struktury kości, w której osadzony jest implant. Zakłóca to proces gojenia i integracji sztucznego korzenia z tkanką kostną, co w efekcie może spowodować odrzucenie wszczepu i wypadnięcie implantu.

Jak leczyć periimplantitis?

Jeśli schorzenie jest wykryte wcześnie i dotyczy tylko tkanek miękkich, może być skutecznie leczone. Dentysta oczyści implanty metodą skalingu, a w razie potrzeby zastosuje specjalne irygacje np. roztworem chlorheksydyny. Natomiast jeśli doszło do utraty kości (będzie widoczna na zdjęciu rentgenowskim) niezbędna będzie antybiotykoterapia i leczenie chirurgiczne. W najbardziej zaawansowanej fazie periimplantitis wykonuje się sterowaną regenerację kości i przeszczep kości. Dobre efekty przynosi leczenie przy użyciu PRF (Platelet Rich Fibrin), bogatopłytkowej fibryny pozyskanej z krwi pacjenta. PRF w formie membrany stymuluje wzrost kości i przyśpiesza procesy gojenia. Niestety, w praktyce implant z utratą kości może być nie do uratowania. Czasami lepiej jest taki implant usunąć i na jego miejsce wszczepić nowy.

Jak zapobiegać periimplantitis?

Pamietaj! O implanty musimy dbać jak o normalne zęby. Odpowiednia higiena to najlepsza metoda, by ochronić się przed schorzeniem.

- przestrzegaj zaleceń stomatologa po zabiegu wszczepienia implantów

- regularnie szczotkuj i nitkuj zęby oraz usuwaj kamień nazębny

- pamiętaj o wizytach kontrolnych

- kompleksowo dbaj o zdrowie jamy ustnej! Zęby sąsiadujące z implantem również muszą być wolne od ubytków, by nie „zaraziły” tkanek wokół wszczepu

- unikaj najtańszych, złej jakości implantów, które nie mają certyfikatów bezpieczeństwa - mogą sprzyjać powikłaniom pozabiegowym

Czynnikami ryzyka periimplantitis są również choroby przyzębia w przeszłości, predyspozycje genetyczne, słaba odporność, stres, przeciążenia zgryzowe, palenie papierosów oraz choroby ogólne wpływające na proces gojenia np. cukrzyca.

Przy Twoich dobrych nawykach amerykańskie implanty z grupy premium mogą przetrwać całe życie!

Warto wiedzieć: Dzięki staraniom naukowców udało opracować się specjalne nanopowłoki na implantach (amerykańskie implanty z grupy premium), które wpływają korzystnie na proces integracji implantu z kością oraz obniżają ryzyko powikłań we wczesnych fazach leczenia.

Opublikowano: Luty 2018